กระบวนการผลิตผ้าไม่ทอต้านเชื้อแบคทีเรียคืออะไร?

1. ปั่นผ้าไม่ทอ : กระบวนการสปันเลซจะฉีดน้ำละเอียดแรงดันสูงลงบนใยใยอย่างน้อยหนึ่งชั้นเพื่อพันเส้นใยเข้าด้วยกันเพื่อให้ใยไฟเบอร์สามารถเสริมแรงและมีความแข็งแรงได้
2. ผ้าไม่ทอที่ถูกผูกมัดด้วยความร้อน: ผ้าไม่ทอที่ถูกผูกมัดด้วยความร้อนหมายถึงการเพิ่มวัสดุเสริมกาวร้อนละลายแบบเส้นใยหรือแป้งลงในใยใยและใยใยจะถูกทำให้ร้อนละลายและเย็นจนกลายเป็นผ้า
3. ผ้าไม่ทอแบบใช้เยื่อกระดาษ: ผ้าไม่ทอแบบวางอากาศสามารถเรียกได้ว่าเป็นกระดาษไร้ฝุ่นและผ้าไม่ทอที่ทำจากกระดาษแห้ง ใช้เทคโนโลยีการวางอากาศเพื่อเปิดแผ่นใยไม้อัดเยื่อไม้ให้กลายเป็นเส้นใยเดี่ยวจากนั้นใช้วิธีการไหลของอากาศเพื่อรวมเส้นใยบนผ้าม่านแล้วเสริมใยไฟเบอร์ให้เป็นผ้า
4. ผ้าไม่ทอแบบเปียก: ผ้าไม่ทอแบบเปียกใช้ในการเปิดวัตถุดิบเส้นใยที่วางในตัวกลางที่เป็นน้ำเป็นเส้นใยเดี่ยวและในเวลาเดียวกันก็ผสมวัตถุดิบเส้นใยที่แตกต่างกันเพื่อสร้างสารแขวนลอยเส้นใย ซึ่งถูกขนส่งไปยังกลไกการขึ้นรูปเว็บและเส้นใยอยู่ในสภาพเปียกตาข่ายจะถูกสร้างขึ้นแล้วเสริมเข้าไปในผ้า
5. ผ้าไม่ทอแบบสปันบอนด์: ผ้าไม่ทอแบบสปันบอนด์เกิดขึ้นหลังจากที่โพลีเมอร์ได้รับการอัดขึ้นรูปและยืดออกเพื่อสร้างเส้นใยต่อเนื่องเส้นใยจะถูกวางลงในเว็บจากนั้นเว็บจะถูกผูกมัดด้วยตัวเองเชื่อมด้วยความร้อนและทางเคมี ผูกมัด หรือวิธีการเสริมแรงเชิงกลเพื่อทำให้เว็บเป็นผ้าไม่ทอ.
6. ผ้าไม่ทอที่หลอมละลาย: กระบวนการของผ้าไม่ทอที่หลอมละลาย: การให้อาหารโพลีเมอร์ - การอัดขึ้นรูปแบบละลาย - การสร้างเส้นใย - การระบายความร้อนด้วยเส้นใย - ตาข่าย - การเสริมแรงเป็นผ้า
7. ผ้าไม่ทอแบบเข็มเจาะ: ผ้าไม่ทอแบบเข็มเจาะเป็นผ้าไม่ทอแบบแห้ง ผ้าไม่ทอแบบเข็มเจาะใช้เอฟเฟกต์การเจาะของเข็มเพื่อเสริมใยขนปุยให้กลายเป็นผ้า
8. ผ้าไม่ทอแบบเย็บ: ผ้าไม่ทอแบบเย็บเป็นผ้าไม่ทอแบบแห้ง วิธีการเย็บใช้โครงสร้างห่วงถักวิปริตเพื่อจัดแนวใยใยชั้นเส้นด้ายและวัสดุที่ไม่ทอ (เช่นแผ่นพลาสติกฟอยล์โลหะพลาสติกบาง ๆ ) ฯลฯ ) หรือการรวมกันเพื่อเสริมสร้างผ้าไม่ทอ
9. ผ้าไม่ทอ Hydrophilic: ส่วนใหญ่ใช้ในการผลิตวัสดุทางการแพทย์และสุขอนามัยเพื่อให้ได้ความรู้สึกมือที่ดีขึ้นและไม่ทำให้ผิวหนังเกิดรอยขีดข่วน