ทำไมผ้าไม่ทอจึงนำกลับมาใช้ใหม่ไม่ได้?

คุณสมบัติของสิ่งกีดขวางปลอดเชื้อจะหายไปหลังการใช้งาน
จากการวิจัยพบว่าอายุการเก็บรักษาของสิ่งของปลอดเชื้อมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับความหนาของ ผ้าไม่ทอ และจำนวนชั้นของการห่อ วัสดุบรรจุภัณฑ์แบบไม่ทอแบบใช้แล้วทิ้งหลังจากการฆ่าเชื้อด้วยไอน้ำที่อุณหภูมิสูงและการล้างด้วยสารเคมีหลายชุด โครงสร้างเส้นใยจะเสียรูป รูผ้าเบาบาง ความหนาลดลง และรูเล็กๆ ที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าได้ง่ายก็ปรากฏขึ้น อัตราการต้านเชื้อแบคทีเรียจะลดลงอย่างกะทันหันหรือสูญเสียประสิทธิภาพในการต้านเชื้อแบคทีเรีย

คุณสมบัติของจุลทรรศน์ภายในเปลี่ยนไปหลังจากการฆ่าเชื้อ
วัสดุบรรจุภัณฑ์ผ้าไม่ทอโดยทั่วไปจะเป็นผ้าไม่ทอคอมโพสิต SMS วัสดุหลักของผ้าไม่ทอประเภทนี้คือโพลีโพรพีลีนซึ่งผ่านกระบวนการหลายขั้นตอนผ่านกระบวนการหลอมละลายและสปันบอนด์ และโครงสร้างจุลภาคเป็นเส้นใยพลาสติกเนื้อดี การหดตัวหลังจากต้องเผชิญกับอุณหภูมิสูงเป็นลักษณะของผลิตภัณฑ์พลาสติก ไม่มีพลาสติกที่ทนต่ออุณหภูมิสูงจริง ๆ และการทนต่ออุณหภูมิสูงก็เป็นแนวคิดที่สัมพันธ์กัน ดังนั้นผ้าไม่ทอจะมีปฏิกิริยาการหดตัวที่สอดคล้องกันในมุมมองด้วยกล้องจุลทรรศน์
หลังจากการฆ่าเชื้อที่อุณหภูมิสูง เส้นใยพลาสติกละเอียดของผ้าไม่ทอจะหดตัวในระดับหนึ่ง ในการใช้งาน ผ้าไม่ทอหลังจากการฆ่าเชื้อจะเปราะมากกว่าผ้าก่อนการฆ่าเชื้อ และความยืดหยุ่นจะลดลง การเปลี่ยนวัสดุบรรจุภัณฑ์ผ้าไม่ทอเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผ้าไม่ทอสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียว